* zdjęcie główne ze strony http://www.studentsinwarsaw.com/top-3-restaurants/

Zwieńczeniem styczniowego ’17 weekendu w stolicy był mroźny poniedziałek z okazji którego postanowiłam zjeść coś pysznego. Wybierałam się do Lemona, gdyż z czasów ostatniej wizyty trafili w moje serce kuchnią otwartą o 5 rano, ale jako że dochodziło południe i miałam ochotę na coś  śniadaniowo – lunchowego skonsultowałam swój wybór z przyjaciółką. Poleciła dwa miejsca: Słoik i Aioli – obie knajpki położone w niedalekiej odległości od siebie w centrum.

Po szybkim przewertowaniu menu w internetach, stanęło na tym drugim (niestety śniadania serwują tylko do godziny 12). Wysiadałam na Świętokrzyskiej i chwilę później byłam już w lokalu.  Miałam spore oczekiwania, bo niejedno zachwycające zdjęcie widziałam na Insta u znajomych.

Po lewej  przy oknach są stoliki  z wysokimi stołkami, po prawej jeden, długi, wspólny stół (do tej pory w Krakowie widziałam coś takiego w Cupcake Cornerze na Brackiej, ale tam jest o połowę mniejszy). Fajny pomysł.

* zdjęcia ze strony internetowej AÏOLI

Wybrałam miejsce przy oknie przy małym stoliczku dla 2 osób. Wystrój miejski, nowoczesny – lokal zarówno na  spotkanie biznesowe jak i na pogaduchy z przyjaciółką.

Zamówiłam kanapkę z pieczonym indykiem (29 PLN) i herbatę rumiankową, która okazała się być bardziej imbirowa, ale w tak mroźny dzień pasowała idealnie.

Kanapka pycha, indyk zupełnie nieoszukany, mięso soczyste i smakowało jak upieczone w domu. Poza tym w środku marynowana dynia i konfitura z figi – WOW. Lubię na słodko, więc kanapka skradła moje serce.

Najedzona byłam już jedną połówką i frytkami, do tego surówka w słoiczku z różnymi warzywkami i chyba jakąś kaszą dopełniła mnie na maksa, ale w smaku była taka sobie. Druga połówka natomiast, wyszła ze mną w opakowaniu na wynos, które dostałam od obsługi bez żadnego problemu.

Wszystko przebiegło w porządku. Warty zaznaczenia jest niedługi czas oczekiwania, mimo sporej ilości ludzi jak na zwykły dzień tygodnia.  Moja ocena jak najbardziej na plus. Zamierzam jeszcze kiedyś tam wrócić 🙂

Wpis od koleżanki I.

http://www.aioli-cantine.com/index.php