Dziś teleportujemy się do hotelu tylko dla dorosłych mianowicie czterogwiazdkowego butikowego Garmond Tribute Portfolio zlokalizowanego w kamienicy wybudowanej w 1938 roku.

Hotelowy styl art-deco (trochę baroku, kubizmu i secesji) nawiązuje do okresu międzywojennego – tu i ówdzie można zauważyć smaczki odnoszące się właśnie do tamtych lat.

Do restauracji Kuryer wybraliśmy się we czwórkę, aby po całym tygodniu pracy zaczerpnąć odrobinę kulinarnej radości.

Pierwsze spojrzenie na kartę rozwiało nasze wątpliwości. Hotel i restauracja należą do sieci Marriott – ceny dań głównych ową przynależność potwierdzają.

Celem oszczędzenia kilku złotych skorzystaliśmy z oferty aplikacji oferującej zniżkę 50% na jedzenie przy zamówieniu przez każdego z gości co najmniej jednego koktajlu. Od razu napiszę iż Long Island Iced Tea (39 PLN) mają jak najbardziej okey.

Kolację rozpoczęło amuse bouche w postaci koperkowego masła z domowym pszennym i żytnim pieczywem. Plus za wzorową konsystencję i świeże chleby.

Śledź w marynacie korzennej z akcentem buraczanym i zielonym jabłkiem świetny (34 PLN).

Awanturka krakowska (38 PLN) w formie dwóch połówek obwarzanka z kremowymi serkami: buraczanym oraz koperkowym z wędzoną makrelą również pyszna. Niestety mówimy tu o dwóch małych kanapeczkach w kwocie prawie 4 dyszek, ale owe kromeczki były iście smakowite

Paté z gęsich wątróbek z konfiturą wiśniową, sałatką z kompresowanego ogórka oraz żółtą rzepą podano ze zdecydowanie zbyt małymi kawałkami tosta z chałki (43 PLN). Zestawienie określiliśmy pomysłowym i kulinarnie satysfakcjonującym.

Tatar z polędwicy z sarny z rydzami i piklami zaskoczył suszonym żółtkiem oraz lekko cierpkim mięsem (64 PLN) wymagał lekkiego doprawienia, ale jak wiadomo kwestia soli i pieprzu jest bardzo osobista.

Starterami pogłaskaliśmy żołądki – po piętnastu minutach otrzymaliśmy coś większego kalibru.

Gęsty i wonny krem z raków z keksem kwaśnej śmietany oraz sprężystym solirodem (38 PLN) trafił w kubki smakowe wszystkich bez wyjątku.

Kaczka confit z sosem śliwkowym z zapiekanką ziemniaczaną oraz czerwoną kapustą (82 PLN) owszem smaczna, ale to w sumie tyle. Przyrządzona według sztuki i z fajnym anturażem, lecz niezapadająca wcale w pamięć.

Biodro jagnięce z ziemniaczanym blinem, pieczonymi warzywami i sosem tymiankowym (124 PLN) atrakcyjne – miękkie i aromatyczne, ale w tak zaporowej cenie, że bez zniżki na pewno nie zamówilibyśmy ponownie.

Sezonowa ryba, której nazwa wypadła mi z głowy (74 PLN) była jedną z lepszych smażonych ryb jaką ostatnimi czasy jadłem. Połączenie fasoli edamame z peklowanym kalafiorem oraz fenomenalne kremowe puree w towarzystwie maślanego sosu zapamiętam na długo.

Po przeciwnej stronie bieguna umieściliśmy fatalnego, utopionego w czerwonym barszczu gołąbka z kaszą gryczaną, borowikiem i suszoną śliwką (38 PLN). Po odwinięciu kapusty zupa wlała się do środka i niedość, że wyglądało to strasznie nieapetycznie, to danie było po prostu rozmoczone i niesmaczne.

Porcje nie należą do dużych, więc bez zawahania poprosiliśmy o wszystkie trzy desery.

Od lewej widzicie ptysia z kremem z orzechów laskowych z lodami bakaliowymi (25 PLN), śliwki w porto z lodami waniliowymi (29 PLN) oraz deser dnia (25 PLN) w formie walca z jogurtowym musem, kruszonką i dipem z truskawek. Każdy miał swojego faworyta, więc ciężko wskazać jednego zwycięzcę, przy żadnym jednak nie pialiśmy z zachwytów.

P.S. Przypominam iż w nawiasach widzicie pełne kwoty z karty – my, tak jak napisałem w drugim akapicie, dzięki aplikacji zapłaciliśmy za dania połowę.

Słowem zakończenia obsługiwała nas fajna i uprzejma ekipa, ale od serwisu oczekiwałem czegoś więcej niż tylko miłe uśmiechy. Przy podawaniu dań liczyłem na międzywojenne opowieści, które rzucałyby trochę światła na poszczególne dania i stosowane na kuchni produkty. Nieśmiale wyczekiwałem nutki historii co do samego budynku i jego genezy.

Nie doczekałem się. I się zawiodłem, bo kurcze wszędzie na ich socialach jest tyle wstawek o międzywojennej kuchni i starych recepturach, a nikt nam tego w żaden sposób nie przybliżył. Szkoda.

Jeśli miałbym tu wrócić to raczej tylko na przystawki. Oprócz wybitnej rybki, dania główne (szczególnie w korelacji do wysokich cen) oraz desery nie porwały.

W Kuryerze od czasu do czasu organizowane są tematyczne kolacje właśnie o zabarwieniu międzywojennym – temat jest interesujący i kto wie być może kiedyś warty uwagi.

Przyjemnym akcentem jest muzyka na żywo, która towarzyszy gościom w weekendowe wieczory.

---

• www / facebook
• śniadania: dostępne
• oferta lunchowa: brak
• parking: publiczny płatny przy ulicach obok
• kącik dla dzieci: brak
• ogródek / taras: brak
• miejsce przyjazne zwierzakom: nie

---

OCENY (1-TRAGEDIA 2-SŁABO 3-OK 4-BARDZO DOBRZE 5-REWELACJA):

*** BRAK OCEN PRZEZ WZGLĄD NA DOTYCHCZAS TYLKO JEDNĄ WIZYTĘ ***

lokal / wystrój
wielkość porcji
smak
obsługa
cena / jakość

OCENA KOŃCOWA:     (jak przyznajemy szczątkowe oceny?)

---

Zaobserwuj profil bezfarmazonu na Facebooku i Instagramie aby być na bieżąco z nowymi postami.

Zobacz pełną listę odwiedzonych przez nas miejsc albo sprawdź je wszystkie na posegregowanej wg ocen mapie Krakowa i okolic.