LOKAL NIECZYNNY – Gotowane na parze dim-sumy od Baozi House – Kraków, ul. Dajwór

Lokal na ulicy Zwierzynieckiej jest zamknięty. Obecnie nazywa się Himalayan Treasure, zlokalizowany jest na ulicy Zwierzynieckiej i serwuje dania kuchni nepalskiej.

Chińskie Pierożki chodziły za mną od dawna. Namówiłem więc znajomych i przed spacerem wzdłuż Wisły w lipcu 2017 wpadliśmy do małego lokalu na Kaziku spróbować tych gotowanych na parze specjalności.

W trakcie naszej wizyty nie było w środku ani żywej duszy , zamówienie złożyliśmy przy barze i trochę nas zdziwił przydługawy czas oczekiwania (25 minut). Z drugiej strony upewniło nas to, że pierożki były świeżo przygotowane. Chcieliśmy spróbować jak najwięcej kombinacji więc wybraliśmy:

Nocne Baozi – wieprzowo-wołowe z kapustą pekińską i winem ryżowym, Zen Baozi – z krewetkami tygrysimi, wieprzowiną i imbirem. Chwilę po zamówieniu okazało się, iż w kuchni są produkty tylko na jedną sztukę (a nie dwie jak standardowo są podawane te pierogi) i zaproponowano nam Złote Baozi z kurczakiem, miodem i sosem hoisin – przystaliśmy na tą propozycję bez wahania.

Jeśli chodzi o te mniejsze pierożki to wybraliśmy Wilcze Shao Mai z kurczakiem teriyaki i grzybami shiitake oraz Wodne Shao Mai z krewetkami, bambusem i winem ryżowym.

Próba dzielenia Baozi na cztery części za pomocą pałeczek wystawiła moją cierpliwość na próbę. Koniec końców, krzywo, bo krzywo ale się udało. Z małymi Shao-mai nie było tego problemu – porcja zawiera 10 sztuk, więc obeszło się bez krojenia.

Przechodząc do smaku hmmm no właśnie jak go ocenić. Baozi miały bardzo miękkie i pulchne ciasto – coś pomiędzy bułką, a pierogiem – mi to akurat odpowiadało. Jeśli chodzi o wypełnienie tutaj mam mieszane uczucia. Farsz był trochę nijaki, a różnice pomiędzy smakami mało wyczuwalne. Dodatkowo nie bardzo wiem jak powinno się moczyć te wielkie bułki w takich małych miseczkach z sosami: słodko-ostrym i sojowym. Baozi mieści się w tej miseczce tylko wtedy jeśli jest już w połowie zjedzone. A może sosem polewa się te pierogi od góry?

Shao-mai w formie małych sakiewek z cienkim i sprężystym ciastem o trochę niemrawym wypełnieniu też nie zdobyły mojego żołądka. O ile kurczak teryiaki miał interesujący aromat, tak krewetki z bambusem były nijakie.

Nie chcę żeby ta recenzja miała negatywny wydźwięk, bo źle nie było. W 4 osoby powyższymi porcjami pojedliśmy spoko i wydaliśmy niecałe 70 PLN. A to że nie było zachwytów nad smakiem, no cóż – może po prostu to nie moja bajka.

Nikogo nie zniechęcam, ale też nie zachęcam specjalnie do odwiedzin. Osobiście wolę konkretniejsze i mocniejsze akcenty smakowe, więc szybko nie wrócę.